De wind blaast

Een schilderij 

Op pasklaar grijs beton

Op de volle takken onder

Mijn balkon 

Werelden schuiven door

Me heen en trekken voorbij

Ik draag sporen in mij

Volop wieken voor

Een grote

Mensenpartij 

Laag op laag op laag op

Hoog

De wind blaast

Me droog